Κόκκινο. Σαν το χρώμα της φωτιάς, του φορέματός μου και της ξαναμμένης μου διάθεσης. Βλέπεις είχα τόσο καιρό να δω έναν τόσο ωραίο άντρα. Το bar που καθόμασταν ήταν κάπως φτηνό, ταίριαζε τόσο τέλεια με την κατάσταση. Ο καπνός του τσιγάρου μου ανέβαινε σιγά σιγά στο ταβάνι κάνοντας παιχνίδια. Είχα πιει τόσο που νόμιζα ότι μου χόρευε στο ρυθμό της μουσικής. Καμία άλλη γυναίκα στον χώρο δεν ήταν τόσο εντυπωσιακή. Ήταν βέβαια και εκείνη η ξανθιά στη γωνία, αλλά εκείνη έμοιαζε περισσότερο με βίζιτα. Μου είχαν μείνει ακόμη κάποια κατάλοιπα κομπλεξισμού και ήθελα ακόμη να είμαι η πιο όμορφη από όλες. Βλέπεις δεν είναι και λίγο να είσαι η γυναίκα του Antoine. Ήταν απαιτητικός σε όλα του και αν έχανα λίγο από την αρχική μου αίγλη είμαι σίγουρη πως θα ξενοκοιτούσε. Όχι βέβαια ότι τότε που πρόσεχα είμαι σίγουρη πως δεν το έκανε αλλά τουλάχιστον δεν το πήρα χαμπάρι.
Τώρα πια εκείνος έχει φύγει. Εμένα μου έμειναν τα κουσούρια και το αγόρι αυτό με κοιτάζει επίμονα. Πίνω με αργές κινήσεις το ουίσκυ μου θέλοντας να κρύψω την αμηχανία που με χτυπάει σαν κύμα. Από τη μια ξέρω τόσο καλά ότι είμαι εντυπωσιακή από την άλλη δεν καταλαβαίνω τι μου βρίσκει. Τον περνάω τουλάχιστον μια δεκαετία. Δεν ξέρω, δεν νιώθω. Εκείνη τη στιγμή κατέβασα ρολά. Ο υποψήφιος ερωμένος το κατάλαβε, θέλησε να μου τονώσει το ηθικό και έκανε κίνηση να έρθει κοντά μου. Τον απέτρεψα. Σηκώθηκα και μάζεψα τα πράγματά μου για να φύγω. Εκείνος σαστισμένος με παρατηρούσε. Έβλεπε τα λαμπερά μαλλιά μου να πάλλονται ανάλογα με τις κινήσεις του σώματός μου, τα βλέφαρά μου να ανοιγοκλείνουν, τα μάτια μου να παρατηρούν τον κόσμο γύρω μου και το κόκκινο φόρεμά μου που αν μη τι άλλο του είχε κόψει την ανάσα. Καθώς έφυγα τον χαιρέτησα. Όχι για να τον ξεσηκώσω. Πιο πολύ σαν “Αντίο”.
-Αντίο είπε και αυτός, φωναχτά.
Και χάθηκα. Η βαριά πόρτα του μπαρ έκλεισε και εγώ ακόμη αναρωτιόμουν γιατί να μην υποκύψω. Δεν μπορούσα να με καταλάβω και περισσότερο δεν μπορούσα να καταλάβω όλες αυτές τις καταστάσεις που βίωνα το τελευταίο διάστημα. Είχα μπερδευτεί τόσο πολύ που κάποιες στιγμές έλεγα να γυρίσω πίσω. Ευτυχώς είδα μπροστά μου την πόρτα του σπιτιού …
Καληνύχτα Demi, είπα φωναχτά, δεν είσαι εσύ για τέτοια.
Photo by Electra Asteri in Europe
----------------------------------------------------------------------------------------------ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, ολική, μερική ή περιληπτική αναπαραγωγή, η κατά παράφραση ή διασκευή των κειμένων ή των φωτογραφιών που περιέχονται στο website με οποιονδήποτε τρόπο (ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο), χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του διαχειριστή του portal DayDreamer.gr. Ευχαριστώ.